un tal marra

mentras haxa escrav@s voluntári@s, haberá amos, e portanto, non haberá persoas libres

fotos_534 o gurgullo e as formigas

Lugo, 25 maio 2012          ©xosé marra

©xosé marra

Anúncios

2012/05/27 - Posted by | fotografia

4 comentários »

  1. vaia, estiveches contemplando un drama…!
    (non te sentes un espía, un axexador…?) :-*

    Comentar por Zeltia | 2012/05/29

  2. Espia si, pero nada de drama.
    Estaba mirando cal era a relación entre esta xente. Porque hai formigas que teñen “pactos” con outros insectos coma os pulgós, que lles fan cóxegas e estes soltan un zume, unha especie de néctar que a elas lles serve de alimento. É coma se os pastorearan e os muxiran.
    Tamén outras formigas teñen relación cunhas bolboretas da família dos Licénidos (esas pequenas azuis). As eirugas teñen unhas glándulas que segregan un zume, e a cambio as formigas protéxenas e aliméntanas.
    Pero no caso deste gurgullo, ainda non sei de que van. Están nun carballo que teño nunha maceta da terraza, e por aló andan…(Parece que as formigas andan a outra cousa, pois hai cochinillas pegadas á cortiza, e tamén as muxen).

    Comentar por untalmarra | 2012/05/29

  3. Pois á miña nai picoulle nunha perna unha chinche doutros lares e houberonlle de quitar un piazo bulto de infección cochónica que daba medo. A biopsia (da miña nai) revelou que ten veneno, para ben e para mal.
    En canto á vida das formigas, que tamén tiven sempre por moi simpáticas, eu fago a persecución a catro patas polo pasillo (sen fregar, así non derrapo) ata chegar ao seu burato. Vexo que unhas levan trofeo (pan) e outras fan como que a van empuxar para axudala pero realmente van dun flanco a outro da porteadora simulando que non encontran por onde meter a pata para facelo. Igual, igual, pero igual que cando un conductor pincha ou queda sen gasofa e van catro mirons e tíranse á calzada como voluntarios e logo “non encontran” un cacho de carrocería onde poñer as mans porque xa as teñen os outros etc etc etc. Normalmente sempre empuxa un, que non sempre é o conductor. Os outros van de faro a faro, corren de alerón a alerón, de lado a lado do petateiro trapalleiro….e as mans non chegan a pousar no puto coche!
    Por último, tamén vai de formigas, un dos meus xogos favoritos era pegarme a unha árbore-circuito procesional do Noso Señor de Tódolos Formigons do Mare ou da Virxe da Form Higa. Rápidamente pasaban da madeira arbórea á miña, recorríanme darriba abaixo e dabaixo arriba e facíanme unhas cóxegas estupendas. Por se non fora moi normal, en realidade éramos tres paranormáis. Dous irmaos que se deixaban e máis eu.
    Pois sí que tes unha microcosmia amena no teu habitáculo, Marrajo!

    Comentar por mividadelosotros | 2012/05/30

  4. Non dou creto a tanto coñecemento por un lado e tanta experiencia propia por outro … 🙂

    Comentar por Zeltia | 2012/06/07


Deixe uma Resposta

Preencha os seus detalhes abaixo ou clique num ícone para iniciar sessão:

Gravatar
Logótipo da WordPress.com

Está a comentar usando a sua conta WordPress.com ( Terminar Sessão /  Alterar )

Google photo

Está a comentar usando a sua conta Google ( Terminar Sessão /  Alterar )

Imagem do Twitter

Está a comentar usando a sua conta Twitter ( Terminar Sessão /  Alterar )

Facebook photo

Está a comentar usando a sua conta Facebook ( Terminar Sessão /  Alterar )

Cancelar

Connecting to %s

« Anterior | Seguinte »

%d bloggers like this: