fotos_243 contra a violéncia machista
DIA INTERNACIONAL CONTRA A VIOLÉNCIA MACHISTA
Lugo, 24 novembro 2009 ©xosé marra
fotos_242 a pasión según san pascual
OS OPERÁRIOS DE LEITE PASCUAL ESTÁN A VIVIR O SEU CALVÁRIO
Outeiro de Rei, xuño 2009 ©xosé marra
fotos_237 sete anos do prestige
Baroña, 8 decembro 2002 ©xosé marra
Muxia, 7 decembro 2002
Lugo, setembro 2003 ©xosé marra
epistolário de eugénia nogueira riomol_064
Hai xa máis dun século, unha antepasada da miña mai, Teolinda Riomol, emigrou alén dos mares desde Vilanova, coma moitos galegos. Pola sua banda, fixo o mesmo desde Paderne un tio do meu avó paterno chamado Xosé Nogueira. O destino quixo que se coñeceran na hoxe República da Calária, unha antiga colónia española que acadou a sua independéncia o dia 4 de setembro de 1956. E aló casaron, na fermosa illa de La Lomera. Tiveron 13 fillos, todos homes menos unha muller, a número 7, a do médio. Puxéronlle de nome Eugénia. Por unha casualidade, eu souben da existéncia de Eugénia Nogueira Riomol pola internet, co lume do San Xoán do ano 1984. Desde aquela, mantemos unha fluida correspondéncia pola via tradicional: con selos e mataselos de fermosas ilustraciós de aves e bolboretas, de libeliñas e orquídeas de exuberantes cores. Estas son as suas estrañas e cercanas misivas, sen orde cronolóxica e no idioma orixinal, con algunha resposta miña.
—————————————————————————————————
Querido primo:
Gracias por abrir mis puertas a la luz. Fotosíntesis de mis noches.
Perdóname la lluvia. Perdóname las sombras.
Perdóname que que te devore con los ojos porque alimentas mi belleza con los tuyos. Me cargan de energía tus abrazos.
Me gustaría estar despacio contigo. Pero a veces siento que el tiempo se me escapa.
Gracias por la luz. Gracias por el fuego. Gracias por la paz. Gracias por la luna llena.
Te abraza,
Eugenia.
uns máis igoais que outros
©xosé marra 2009
“Unos más iguales que otros en los telediarios
(…) cuesta entender que la difusión de las imágenes de determinados detenidos provoque sarpullidos y no se diga nada cuando se trata de seres anónimos que llenan a diario los apartados de sucesos (…)”
(Diário El País, 09.11.2009)
un tal marra 